Çift kişilik yalnızlık

Tam tamına 1 yıldır kapalıydı blogum. Bir tek blogum mu? Twitter, facebook... Hatta bilgisayarı elime almadım 1 yıl boyunca. Tam bir inziva!

Onlarca kişinin "niye yazmıyorsun, ben senin yazılarını okuyordum, çok güzel yazıyordun" demeleri bile, beni şevklendireceğine, ben de bu kadar zaman yazdıklarım için pişmanlık uyandırıyordu. Evo's Angels'ın sahibi arkadaşım Evren Yaşlak'ı, geceturk.com'un sahibi arkadaşım Okday Kaçan'ı bile kaç defa aradım 1 yıl boyunca dergilerinde ve sayfalarında yazdığım yazıları silmeleri için. (Silmediler! :-|)

Sebep?

Sebep neydi bu kaçışın, bu içe dönüşün, hayatta en çok sevdiğim şey olan yazı yazmaktan kendimi mahrum edişimin?

Sanırım biraz toplum baskısı, biraz satürn etkisi... Bu yazdıklarımı babam okursa beni vurur, "olmayan" koca adayı da okursa beni almaz diye düşündüm herhalde! :-|

Sonuç?

Dayanamadım 1 ay önce nickname le bir blog daha oluşturdum. Yazmak, benim için boşalmak... Terapi... Beynimin içinde binlerce aşk yapan filleri sakinleştirmek...

Tabi o blog daha bir "serbest atış tahtası." Nasıl olsa kimse tanımıyor kafasıyla sinirlendiğim ya da üzüldüğüm şeylere ana avrat düz gidebildiğim bir yer, zayıflıklarımı, yenilgilerimi saklamaktan korkmadığım, güçlü durmak zorunda olmadığım bir saha benim için. Kafamı yastığa basıp hıçkıracağıma, çingeneler gibi ona buna çemkireceğime yazıyorum, boşalıyorum anasını satayım!

Başka ne mi yaptım? Kitap yazıyorum! Yalnızı kitabı da kendi adımla basmayacağım daha doğrusu basamayacağım (!) için güya kimseye söylemeyecektim. Söylemediğim kimse kalmadı maşallah. Ben zaten gizli iş yapabilsem... Nerdeeee ben de o sinsilik?.. Neyse...

Bir de burayı açtım yeniden işte. Niye mi? Ben de bilmiyorum!

***

Başlık mı?

Başlıkla konunun ne mi alakası var? Yine bir ayrılık... Yine yeni bir sayfa... Teşekkürler satürn! Teşekkürler 7. ev...

 

 

 

Kral der ki: Terazilere geçmiş, akreplerin Allah yardımcısı olsun! Satürn 2,5 yılda terazileri silkeleyip kendine getirdikten sonra şimdi akrepte...