İnsanlar neden facebook'dan birini siler?

Tahmini 6 yıllık facebook kullanıcısıyım. 3000'e yakın arkadaşım var. Yarısı, çocukluktan, şahsen tanıdığım arkadaşlarım ve ailem; diğer yarısı, iş hayatıyla ilgili.

Bugüne kadar kimseyi sildiğimi hatırlamıyorum facebooktan. Ne bir eski erkek arkadaşımı, ne artık görüşmediğim arkadaşımı, ne de ailemden birini.
Bunun kendime göre nedenleri var:
1- Kimseye gereksiz prim vermem bu hayatta
2- Facebooktan silince hayatından da silinmiş olmuyor
3- Facebook o kadar ciddiye aldığım bir mecra değil

Ayrıca, benim mantığıma göre, eski erkek arkadaşla dost kalınabilir, aile içinde küslük olmaz, arkadaşla da küsülmez sadece araya mesafe girer.

Facebookda çok zaman harcayan bir insan değilim. Gün içinde birkaç kez, 2-3 dakikalığına girerim; mesajları cevaplarım, ekleme taleplerini yanıtlarım, bildirimleri kontrol ederim o kadar. Arkadaş listemde kim eksilmiş, kim artmış bakmam bile. Hoş bakamam da zaten; o kadar kişinin arasından kim beni silmiş hayatta bulamam.

Ben hep silinmişim haberim yok!
İnsan önemsemesede Allah insanın karşısına çıkarıyor böyle "abuk subuk" şeyleri işte.

Beni, eski erkek arkadaşlarımın, ailemden insanların, bazı arkadaşlarımın sildiğini görüyorum zaman zaman. İçimden hep aynı cümle geçiyor "a-a dağ dağa küsmüş dağın haberi yok!" Düşündüm her bu tip bir şeye rastgeldiğimde, "acaba aramızda bir şey oldu da ben mi farkedemedim ya da hatırlamıyorum" diye ama elle tutulur bir şey bulamadım hiçbir zaman.

Bu durumu yakın bir arkadaşıma anlattım "neden insanlar beni ortada fol yok yumurta yokken siliyor sence" dedim. "Sen bu dünyaya ait değilsin kızım. Senin egon* altında ezilmeden yaşayabilmek zor. Bunu kaldıramayanlar siliyordur." dedi. Yeri geldi sordum eski erkek arkadaşlarıma "beni neden sildin" diye. "Senle dost kalamam ben, acı çekiyorum" dediler ağız birliği yapmışcasına.

"Eyvallah" dedim o zaman!..


*Ego: Bir kimsenin kişiliğini oluşturan temel öğe, ben. Bireyi öbür varlıklardan ayıran bilinç.  (ego kelimesinin anlamı, çoğunluk tarafından bilinmediği ve burnu havada insanlara kullanılan bir tabir olarak algılandığı için açıklamasını yapıyorum.)


Kral der ki: Çok saygı duyduğum bir büyüğüme bir gün, "ben herkesi severim, ben kimseyi sevmem" demiştim. "Sen bireysel bir hümanistsin." demişti. Anlayana...