Film gibi, roman gibi...
Olağanın içinde olanaksız
Normallerin içinde tek anormal
Belki de bu yüzden yaşıyorum, yazmam için...
Normal olan hep "sıradan" gelmedi mi zaten bana?
"Farklı" hayatlar hep ilgimi çekmedi mi zaten?
Küçükken "karışık" gelecek hayalleri görmedim mi?
Düzen bana sıkıcı gelmedi mi?
Karmaşıklığın içinde düzen yaratmayı sevmedim mi?
Hayatı tutkulu yaşamak bana keyif veren tek şey değil mi?
Göbek adım olsa "Tutku" olmalıymış zaten.
"İtibardan" sonra "tutkudan" başka hiçbir kelime tanımlayamazmış beni...
Bilirim herkesin vardır bir hikayesi
Ama benimki biraz "henüz ismini koyamadığım" bir şey işte...
Bir şiir var ya; "öyle bir hayat yaşadım ki cenneti de gördüm cehennemi de" diye başlayan
Aynen öyle işte, beni anlatmışlar o şiirde...
Merak ediyorsunuz değil mi?
"Kendini prenses sanan bu kız ne yaşamış böyle" diye
Söz veriyorum anlatacağım bir gün hepsini
Hak vereceksiniz o zaman hepiniz bana
Okuyacaksınız en sürükleyici romandan da hızlı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder